In de stad gebeurt het, zeggen ze.

De stad leeft, bruist en kolkt.

Altijd is er iets aan de gang.

Maar wanneer ik met de trein langs de open velden rijd,

denk ik het tegenovergestelde.

Elk seizoen, elke dag is anders.

Het water is stil, of het golft.

De bladeren vallen, of groeien.

De grashalmen knakken, of blijven rechtop staan, vechtend tegen de kracht van de wind.

Gele, droge weides en besneeuwde vlaktes.

In de stad blijft grijs beton maar grijs.